که آواره و بدنشان رستم است              که از روز شادیش بهره غم است
همه جای جنگست میدان اوی               بیابان و کوهست بستان اوی
همه جنگ با شیر و نراژدهاست            کجا اژدها از کفش نارهاست
می و جام و بویا گل و میگسار             نکردست بخشش ورا کردگار